خرید بازی Far Cry 5 برای PS4

بزرگ‌ترین افزوده‌ی بازی نسبت به نسخه‌های قبل که یوبیسافت خیلی روی‌ آن مانور داد، قابلیت Guns For Hire است که در نهایت تعجب خیلی هم خوب کار می‌کند. بازی از همان ساعات اولیه به شما می‌گوید هرکسی را که از دست مأمورین خانواده‌ی سید نجات دهید، می‌توانید به لیست رفقای خود در مواقع نیاز اضافه کنید. بخشی به نام Roster در منوی بازی وجود دارد که لیست کسانی را که استخدام کرده‌اید نشان می‌دهد، آن‌ها می‌توانند شهروندان معمولی باشند یا از آن ۹ شخصیت خاص که کمی بعد بهشان می‌رسیم. شهروندان معمولی را می‌توانید در اکثر مأموریت‌ها و اتفاقات داخل بازی به کار بگیرید، به طوری که انگار با یکی از دوستانتان در حال بازی در حالت کوآپ هستید. می‌توانید به آن‌ها دستور دهید روی دشمن خاصی تمرکز کنند یا به مکانی که شما می‌گویید بروند. اما سرگرمی اصلی آن‌جا است که کمی در بازی جلوتر می‌روید و شخصیت‌های داستانی را فعال می‌کنید. ۹ نفر (از جمله یک سگ، یک شیر کوهی - گربه‌سانی شبیه ببر بدون راه‌راه‌ - و یک خرس) در دسترس شما هستند تا با خیال راحت‌تر به دل دشمنان کم‌هوش و بعضا بی‌هوش بازی بروید. آن‌ها با مهارت‌های خاص خود به شما کمک می‌کنند: یکی خلبان است، دیگری در اسنایپ کردن تخصص دارد، یکی هم اسلحه‌ی موردعلاقه‌اش آتش افکن است. به کار گیری آن‌ها بسیار راحت و سریع است و این مکانیک جدید به سرعت جا می‌افتد و می‌بینید که برای هرموقعیتی شخصی را برای کمک فراخواندید.

اما آزاد کردن آن‌ها (اگر بلافاصه سراغ همشان نروید و مأموریت‌های داستانی را هم همزمان طی کنید) نسبتا طول می‌کشد. در واقع آزاد کردن خیلی چیزها در فارکرای 5 طول می‌کشد، از قابلیت پرواز با وینگ‌سوت گرفته تا قابلیت حمل دینامیت و بمب‌های بیشتر. این آخری در نسخه‌های قبلی بازی با کرفت کردن به دست می‌آمد که حالا در لیست تغییرات بازی قرار گرفته و دیگر خبری از ساخت و ساز به اندازه‌ی بازی‌های قبلی نیست. در فارکرای ۵ سیستم پیشرفت درختی مهم‌تر از همیشه شده است و باید برای ارتقای کاراکتر خود از این سیستم استفاده کنید. چیزی که تقریبا در همه‌ی بازی‌های یوبیسافت می‌بینیم و حالا هم در فارکرای توجه بیشتری به آن شده است. با کسب امتیازات Perk، می‌توانید با این سیستم انواع و اقسام ارتقاها از قابلیت ریلود سریع‌تر سلاح‌ها گرفته تا باز کردن در گاوصندوق‌ها و تعمیرکردن اتوماتیک وسایل نقلیه را دریافت کنید. اما امتیازات Perk از کجا می‌آیند؟ از کامل کردن چالش‌ها. ده‌ها چالش مختلف از جمله کشتن تعداد مشخصی دشمن با سلاحی خاص یا شکار بعضی حیوانات یا حتی بازی کردن در حالت کو آپ در بازی گنجانده شده که لایه‌ای دیگر بر محتوای پرملات بازی است.

از نکات ریز گیم‌پلی که بگذریم به خود مأموریت‌ها می‌رسیم، جایی که بر خلاف بازی‌هایی مثل اسسینز کرید اصلا حس تکراری یا حوصله‌سربر بودن نمی‌دهند. همانطور که اشاره شد به لطف اضافه شدن آنتاگونیست‌های بازی و کاراکترهای فراوان، هر مرحله حس و حال خودش را دارد و با اینکه نمی‌توان انتظار داشت تک تک ده‌ها مأ‌موریت بازی منحصر به فرد باشند، اما در طول ۲۰-۳۰ ساعتی که من در بازی گذراندم از انجام آن‌ها خسته نشدم. بلکه برعکس، به لطف سیستم پیشرفت بازی مشتاق شدم دنبال XP برم و زودتر مأموریت‌های جانبی را باز کنم و به جوزف سید برسم. حتی اگر از آن دسته کسانی باشید که دوست دارند بازی را تا قطره‌ی آخرش تجربه کنند، یوبیسافت این قابلیت را مهیا کرده که پایگاه‌ها را بعد از فتح کردن، ریست کنید تا یک جورایی جور حالت + New Game بقیه بازی‌ها را کشیده باشد. با این قابلیت می‌توانید وقتی همه‌ی ارتقاها را گرفتید و شخصیت‌های کمکی را آزاد کردید، دوباره سراغ دشمنان نگون‌بخت بروید. دشمنانی که بزرگ‌ترین نقطه‌ی منفی بازی هستند. بله قرار نیست از یک فارکرای انتظار چالشی نفس‌گیر در مبارزاتش داشته باشیم اما سطح آی‌کیوی نوچه‌های خانواده‌ی سید زیر خط فقر به سر می‌برد. شما باید مستقیما در خط دید آن‌ها باشید تا متوجهتان شوند، کافیست یک بار شما را گم کنند و اگر تا یک متری‌شان پشت سر آن‌ها جلو نروید هیچوقت موفق به کشفتان نمی‌شوند. آن‌ها حتی از لحاظ ظاهری هم لباس‌هایی تقریبا یکسان با موها و ریش‌هایی مشابه هم دارند و انگار سازندگان فقط دشمنان را کپی کرده‌اند. البته اسنایپر، دشمنان قوی‌تر با آتش‌افکن، کسانی شبیه زامبی که به آن‌ها «فرشته» گفته می‌شود (چرا که تحت تأثیر شدید گیاه‌های روان‌گردن خواهر جوزف هستند) در بازی وجود دارند ولی واقعا چالش خاصی به مراحل اضافه نمی‌کنند. این مورد بعضی وقت‌ها از لذت بازی می‌کاهد و گویی درجه‌ی سختی بازی را یکی قبل‌تر از آسان تنظیم کرده‌اند.به Far Cry 5 خیلی سخت نمی‌گیرم چون خودش را سخت نمی‌گیرد. بازی نمی‌خواهد یک اثر شاهکار با داستانی احساسی و تأثیرگذار و گیم‌پلی انقلابی باشد. همین که از دو نسخه‌ی قبلی به مراتب بهتر است و ویژگی‌های جدیدش واقعا کار می‌کنند، خودش یک موهبت است. به اضافه‌ی اینکه بازی واقعا تنهایتان نمی‌گذارد و هرچه دارد رو می‌کند تا ساعت‌ها در آن دشمن‌های بی‌کله‌اش را به هوا بفرستید. گوشه و کنار نقشه‌اش پر از کارهایی است که شما را به صد در صد کردن بازی نزدیک می‌کند و با اینکه همه‌ی تغییراتش مثبت نبودند، اما اصلا یک قدم رو به عقب برای مجموعه به حساب نمی‌رود. از طرفی بخش آرکید بسیار جذاب طراحی شده و کاملا بر ماندگاری بازی اضافه می‌کند. با آن سه بسته‌ی الحاقی در نظر گرفته شده هم یوبیسافت حساب زیادی روی بازی باز کرده اما مثل دیگر استودیوها (بله EA، تو را می‌گویم)‌ یک محصول ناقص و دست پا شکسته تحویل نداده است. فار کرای می‌تونست خیلی بازی بهتری باشد، این «بهتر» اما تا حدودی سلیقه‌ای است و شاید همین چیزی که در حال حاضر است به مذاق عده‌ی بیشتر خوش بیاید. موردی که از همه‌چیز برای یک شرکت بازی‌سازی مهم‌تر است. یوبیسافت با Far Cry 5 ناامیدمان نکرد. همین خودش یک عیدی عالی است!